เครื่องส่งสัญญาณ DIY

105*76*30mm

ควรจะกล่าวว่าเครื่องส่งวิทยุเป็นสิ่งประดิษฐ์การสื่อสารที่เก่าแก่ที่สุด ใช้กุญแจไฟฟ้าเพื่อควบคุมว่าเครื่องกำเนิดสัญญาณความถี่ต่ำจะสั่นหรือไม่ จากนั้นปรับด้วยสัญญาณพาหะความถี่สูง ขยายด้วยกำลังไฟฟ้า และส่งโดยเสาอากาศ ความถี่ในการทำงานตั้งไว้ที่ย่านคลื่นสั้น (SW)
ถือเครื่องส่งวิทยุเดินกลางสายฝน

เมื่อสิ้นสุดการรับ ข้อมูลการจัดเรียงของการมีอยู่และไม่มีสัญญาณความถี่ต่ำสามารถรับได้โดยการตรวจจับ ซึ่งผู้ปฏิบัติงานถอดรหัส องค์ประกอบของรหัสเรียกอีกอย่างว่ารหัสมอร์สซึ่งแสดงโดยสัญญาณเสียงสองสัญญาณที่มีความยาวต่างกัน -9 ตัวเลขสิบและตัวอักษรภาษาอังกฤษ 26 ตัว ระบบสื่อสารของตัวรับส่งสัญญาณวิทยุโทรเลขประกอบด้วยตัวต้านทาน ไดโอดเปล่งแสง ออด และกล่องแบตเตอรี่ อุปกรณ์นี้เรียบง่ายและระยะการสื่อสารสามารถเข้าถึงได้มากกว่า 1,000 กิโลเมตร
สื่อสารถึงความจำเป็นและทักษะของการทำงานของเครื่องส่งสัญญาณวิทยุซึ่งกันและกัน
สื่อสารถึงความจำเป็นและทักษะของการทำงานของเครื่องส่งสัญญาณวิทยุซึ่งกันและกัน
ผู้ที่ชื่นชอบวิทยุทั่วทุกมุมโลก ชาวอเมริกันมอร์สคิดค้นรหัสไฟฟ้าในปี พ.ศ. 2380 ประกอบด้วย (·) (—) จุดหนึ่งเป็นหน่วยข้อมูลพื้นฐาน และความยาวของเส้นขีดเท่ากับสามจุด